(ژباړه)

خبر:

د الجزیرې ټلویزیوني شبکې د خبر له مخې ناټو ځواکونو د ۲۰۱۶ز کال د اکتوبر پر ۵مه په کندوز کې پر طالبانو بریدونه وکړل، چې له امله یې ۳۰ تنه ملکي وګړي، چې ښځې، ماشومان او نوي زیږېدلي ماشومان هم پکې وو، ووژل شول او ۲۵ نور زخمیان شول. دغو بریدونو د سیمې د خلکو غوسه راوپاروله چې په پایله کې یې لاریونونه وکړل. لاریونوالو په دغو شعارونو لکه: مرګ پر امریکا، مرګ پر ولسمشر اشرف غني، موږ له قاتلینو انصاف غواړو او د دغو ماشومانو ګناه څه وه!؟ ژمنه وکړه چې موږ په خپله د دغو قربانیانو د وینې غچ اخلو. لاریونوالو د لاریون په ډول د خپلو قربانیانو مړي د دغه ولایت د والي د دفتر مخې ته یووړل.

دا په داسې حال کې ده چې د امریکا نظامي ماموریت په ۲۰۱۴ زکال کې پای ته ورسېد او ټاکل شوې وه چې یوازې د اړتیا پر وخت له افغان ځواکونو سره د مرستې حق لري. خو برعکس د دغه هېواد نظامي عملیات تر اوسه دوام لري. د دې پېښې تړاو، امریکایي نظامیانو ویلي چې په ځینو هوایي بریدونو کې تېروتنه کېږي او په دغو عملیاتو کې هم تېروتنه شوې ده. (سرچینه: الجزیره).

تبصره:

په افغانستان کې د ترهګرو د له منځه وړلو او د دوی پر وړاندې د جګړې لپاره د ناټو بریدونه منل، ډېر احمقانه دي او دا یوه بې ځایه ادعا ده. دوی په خپله ځان ته قوانین او موخې ټاکلې او د هغو پر بنسټ هر هېواد چې وغواړي اشغالوي یې. د بېلګې په ډول: د شمالي اتلانتیک (ناټو) د تړون د پنځمې مادې له مخې د دغه تړون ټولو غړو پرېکړه وکړه، چې پر افغانستان برید وکړي. هغوی پر افغانستان د برید موخه داسې مطرح کړه: «په افغانستان کې د ناټو شتون یوازې د پانګوالي (ډیموکراسي) نظام د پراخوالي او د هغه د ارزښتونو لپاره دی؛ په دفاعي او امنیتي مسایلو کې د فکر د یووالي او یو لاس کېدو باور تر لاسه کول، د سختو اختلافونو او جګړو مخنیوی، د ملګرو ملتونو او نورو سازمانونو تر مشرۍ او رهبرۍ لاندې په یوازې توګه او یا له نورو هېوادونو سره نظامي ظرفیت او د کړکېچونو پروخت د اړتیا وړ عملیات مدیریت کول».

په وروستیو کلونو کې د افغانستان په خاوره کې د ناټو څو عملیاتو یادونه، د دغو ظالمانو د بې رحمۍ کیسه کوي او د افغانستان د مظلومو خلکو په ـ ځانګړي ډول د ښځو او ماشومانو ـ پر وړاندې د دوی له جنایتونو څخه پرده پورته کوي. په ۲۰۰۱ زکال د اکټوبر په میاشت کې ناټو ځواکونو د «کرم» کلی ویجاړ او د خلکو پر کورونو یې ۲۵ بمونه وغورځول او ۱۰۰ کسان یې په بې ډېر وحشت شهیدان کړل. دغو وینه څښونکو وحشیانو د ۲۰۰۲ زکال په جولای کې پر «کما ادو» کلي برید وکړ چې په ترڅ کې یې ۴۸ مسلمان ملکي وګړي ووژل. دغو ظالمانو د خپلو بریدونو په دوام کې د ۲۰۰۳ زکال په فبرورۍ کې په ارزګان ولایت کې لږ تر لږه ۱۷ کسان په ظالمانه ډول ووژل، چې د دغو مظلومینو ډېره برخه ښځې او بې ګناه ماشومان وو.

د ۲۰۰۴ زکال په جنوري میاشت کې د نړیوال ايتلاف ځواکونو په هلمند ولایت کې د جغتو پر کلي هوایي برید وکړ چې په پایله کې یې څلور ماشومان او اووه تنه ځوانان شهیدان کړل. د ۲۰۰۶زکال په اکټوبر میاشت کې هم دغو جنایت کونکو د دغې خاورې کابو نهه تنه ماشومان او ښځې شهیدان کړل. د دوی وژنې، جرمونه او جنایتونه په همدې کال پای ته ونه رسېدل، بلکې همدا ډول یې دوام وکړ او د ۲۰۰۷ زکال په مارچ کې یې ۲۰۰۰ پونډه بم چې کابو ۹۱۰ کیلو ګرامه کېږي، په کاپیسا ولایت کې پر یو کور وغورځاوه چې په پایله کې یې درې ماشومان او پنځه مېرمنې شهیدانې کړې. د همدې کال په مې میاشت کې امریکا په هلمند ولایت کې پر پنځو کورونو درانه بمونه وغورځول، چې په پایله کې یې له ۲۱ څخه تر ۳۸ تنو د ښځو او ماشومانو په ګډون شهیدان کړل.

د ۲۰۰۸ زکال په نومبر کې د امریکا د هوایي بریدونو په ترڅ کې په کندهار ولایت کې په لسګونو کسان ووژل شول چې د دغو وژل شوو ۳۰ تنه یې ښځې او ماشومان وو. د امریکا (B1) بم غورځونکې د ۲۰۰۹ زکال په مې میاشت کې ۱۴۷ ملکي وګړي په مرمیو ووشتل. ځینې شواهد دا ښیي چې په وژل شوو کې ۹۳ ماشومان شامل وو. د ۲۰۱۰ زکال په جولای میاشت کې د هلمند ولایت په سنګین ولسوالۍ کې د امریکا د هوایي بریدونو په ترڅ کې لسګونه کسان ووژل شول، چې د وژل شوو ډېره برخه ښځې او بې ګناه ماشومان وو. د ۲۰۱۱ زکال په فبرورۍ کې په کونړ ولایت کې د امریکایي ځواکونو د هوایي بریدونو په ترڅ کې ۶۵ ملکي وګړي ووژل شول چې په وژل شوو کې ۵۰ مېرمنې او ډېری ماشومان شامل وو. دغو وحشیانو د ۲۰۱۲ زکال په سپټمبر کې په لغمان ولایت کې ۸ تنه مسلمانې ښځې شهیدانې کړې او د بمونو په باران سره یې له ۷ څخه ډېرې مېرمنې زخمیانې کړې. د ۲۰۱۳ زکال په اپرېل کې یې د افغانستان په ختیځ کې بیا هم ۱۰ ماشومان او دوې مېرمنې په بې رحمۍ شهیدانې کړې. د ۲۰۱۵ زکال په اکتوبر کې د امریکا هوایي ځواکونو په کندوز ولایت کې د بې پولې ډاکټرانو پر روغتون برید وکړ چې په دغه روغتون کې بې پولې ډاکتران کارمندان وو او د ښځو او ماشومانو په ګډون ۴۲ تنه پکې ووژل شول.

خو په ۲۰۱۷ زکال کې هم په افغانستان او نورو مسلمانانو د ناټو بریدونه پای ته ونه رسېدل، بلکې تر اوسه په ډول ډول پلمو لکه: بښنه غواړو، تېروتنه وشوه، زموږ سرتېري رواني ستونزې درلودې او داسې نورو سره د امت وینې د اوبو په څېر څښي او د امت پر غم ګډا او خوشالي کوي. خو یاد موارد د اسلامي امت پر وړاندې د امریکا او د دوی د ملاتړو د پیل شوي فلم یوه وړه صحنه وه. ګنې هره شېبه په دغه خاوره کې د اسلامي امت پر وړاندې زرګونه جنایتونه کوي. ۱۵ کاله کېږي چې افغانستان امریکا استعمارکړی او خلک یې قرباني ورکوي؛ خو امریکا د مکارې ګیدړې په څېر د پردې تر شاه خپلې موخې پلې کوي او خلکو ته هم وایي چې تېروتنه وشوه، بښنه غواړو. یعنې د اسلامي امت وینه دومره بې ارزښته شوې چې د امریکا د تېروتنو بیه باید ورکړي.

دغه جنایت کونکي چې خپل ځانونه د امت زړه سواندي بولي او هره شېبه شعار ورکوي چې موږ غواړو د ټولو لپاره یو ډول خپلواکي تر لاسه کړو! دوی د خپل شتون لپاره د ترهګرۍ پر وړاندې د جګړې په پلمه اسلامي امت وژني. پوهېږي که اسلامي قانون پلی شي، نور نه شي پاتې کېدی، خو که يې د خپلو خلکو یو څاڅکی وینه تویې شي، هغه وخت نو د بشریت پر وړاندې جنایت شوی او باید نړۍ دغو مجرمانو ته سزا ورکړي.

 نو اسلامي امت باید د لټۍ له خوبه راپاڅېږي. د دغو جنایتکارانو او د دوی دپلویانو ټول پلانونه وپېژني. د دوی په سترګو کې خاورې ور واچوي او نور پرې نه ږدي چې دغه وحشي صفتان زموږ ماشومانو او ښځو ته زیان ورسوي او د دوی د بریدونو قربانیان شي. 

نو هېڅ مسلمان تر هغه ارام نه دی، چې ټول امت ارام او سوکاله نه شي، ځکه هر مسلمان د امت پر وړاندې د بني اسراییلو د یوه پیغمبر دنده پر غاړه لري. نو اسلامي امت باید پر قران او سنتو په منګولو لګولو خپله اجتماع بیا راژوندۍ کړي. ټولو مسلمانانو ته د امن فضا رامنځته کېدل یوازې د نبوت پر تګلاره د خلافت دولت له لارې شونې ده او بس. له دې پرته هره لاره په بله تللې او ناوړه پایلې لري. رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمایي:

«مَثَلُ الْمُؤْمِنِينَ فِي تَوَادِّهِمْ وَتَرَاحُمِهِمْ وَتَعَاطُفِهِمْ مَثَلُ الْجَسَدِ إِذَا اشْتَكَى مِنْهُ عُضْوٌ تَدَاعَى لَهُ سَائِرُ الْجَسَدِ بِالسَّهَرِ وَالْحُمَّى»  (رواه مسلم)

مومنان په خوښۍ، غم او درد، مهربانۍ او زړه سوي کې د یو بدن په څېر دي. کله چې د بدن یو غړی درد وکړي، د بدن نور غړي هم ورسره په درد شي.

امانه عابد 

د حزب التحریر  مرکزي مطبوعاتي دفتر لپاره لیکل شوی